Doorgaan naar hoofdcontent

Ding 6 - Flickr

Flickr is voor de vertrouwde internetter niet nieuw. Ik snuffel er zelf regelmatig naar foto’s om bijvoorbeeld een powerpoint wat aan te kleden. Maar ik heb nooit de behoefte gehad eigen foto’s op het web te gooien, dus voor mij is het zelf gebruiken van Flickr een nieuw ‘ding’.

Ik was door snelle collega’s al gewaarschuwd: het uploaden van foto’s gaat tergend langzaam en Flickr vindt ze daarna niet meer terug. Eerst even slikken om alweer een nieuw emailadres (leve Yahoo), dan twee sets van de onschuldigste foto’s aanmaken (wacht wacht) en dan zoeken. Niks! Nou ja, als ik ze niet vind, vindt een ander ze waarschijnlijk ook niet. Dus dat valt nog wel mee, die openbaarheid van privégegevens.

Wat ik wél graag wil, is deze foto’s als doorlopende diaserie aan m’n blog toevoegen. Dat gaat wat moeilijker. Flickr herkent mij niet als gebruiker (Yoehoe, hier ben ik!), dus Blogger kan m'n foto’s ook niet vinden. Wat wel lukt is het toevoegen van een flashbadge en een link naar de diaseries. Aardig, maar als iemand me kan uitleggen hoe ik zo’n diaserie van m’n eigen foto’s krijg…

Tot slot heb ik m’n blog aan Flickr gekoppeld, zodat ik nu direct een foto vanuit Flickr kan uploaden. Handig hoor, maar waarom komen er van die lelijke tekstjes onder te staan? Dan load ik hem net zo lief vanuit m’n verkenner up en heb het bijbehorende onderschrift zelf in de hand.

Toegegeven, ik had liever met Picasa gewerkt, want dat is van Google en die kent me al. Maar een korte Picasa-snuffel leert me dat Flickr prettiger werkt en meer te bieden heeft. Daarnaast heb ik zelfs al twee Flickr ‘contacts’ gelegd. Die zal ik koesteren, zo ben ik nu eenmaal.

Reacties

  1. hadie astrid

    ik voel mij bijna (bijna hoor) net goed als jou met dat gedoe op flickr met het plaatsen van foto´s in je weblog. Kadertjes met een X erin, no problem maar een foto, niente nada.

    De blog aan flckr koppelen heb ik ook al gedaan maar ik kan het nergens meer terug vinden.
    Ik vind het allemaal wel ff prima, ook al omdat mijn laptopje wel erg traag is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @diabolo: volgens mij hoef je die koppeling ook nergens te vínden. Hij ís er gewoon. Als je nu boven een foto op 'blog this' klikt, kun je hem direct uploaden naar een nieuwe post. Zoiets...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die lelijke tekst kan je zelf later in je blog weer weghalen. Ik neem aan dat je met blogger een bericht na publicatie kan bewerken?

    Wat je ook kan doen is de url van de foto in je blog post plakken...dat is handiger. Rechtsklikken op de foto en zoeken naar de werkelijke url.

    Wat bedoel je nou precies met die diaserie?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank! Maar die tekstjes zijn volgens mij linkjes, die ik niet weg kan halen. Zal nog eens gaan testen. Dat met die URL heb ik inderdaad ontdekt.

    Onderaan heb ik een dia-serie geplaatst zoals ik dat graag wil. Maar dan van m'n eigen foto's. Blogger stelt zelf een serie samen op basis van een zoekwoord of gebruikersnaam. En mijn naam herkent hij (nog) niet! Nu zie ik alle foto's die de tag '23dingen' hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hej Astrid! Kijk even bij mijn

    reactie op een bericht van Henk, daar staat het eea over het terug kunnen vinden van je eigen foto's (en het gebruien tbv een diavoorstelling). Het ligt aan je url van flickr.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. In de code die je hebt gepaste, kun je die link www.flickr.com en What's This? gewoon weghalen of iets anders voor in de plaatszetten (zie E'de a/zee linksboven)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @eazy: Het 'gewoon' even weghalen was nog een hele speurtocht naar de juiste lettertjes, maar ik heb html gestript! Veel beter zo. Dank.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Met dank aan alle goede tips heb ik nu een echte diashow van alleen mijn dia's! Kijk, dat wordt nog wel wat...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo