Doorgaan naar hoofdcontent

Informatie Management; een sprookje

Waar we zo goed in zijn...



...maar wat voor al die nieuwe draken in opkomst misschien niet meer genoeg is. Ridders, verzamelt u!

Reacties

  1. Ha Astrid, Leuk!
    Ik heb het filmpje dat jij gescout hebt even op bibliotheek2.0ning gezet. Met een verwijzing naar de vindster natuurlijk :-)
    Grtz, Marina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Cool! Maar ik was wel een beetje op weg geholpen door essen2punt0.

    Klik in mijn archief op maart en je vindt nog een paar opvallende bibliotheekfilmpjes. Oh ja, en 11 april is ook briljant!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Assie,

    Ik begrijp niet hoe je iedere keer weer iets nieuws kan bedenken! Ik lees het niet iedere dag, maar vandaag dacht ik er weer eens aan. Ik ben benieuwd of ik het nu goed heb gedaan! Zal wel niet!
    Je verhaaltjes zijn leuk en je tekeningen/filmpjes een vondst. Waar haal je dat toch vandaan?

    Nou, tot een volgende keer!
    Oma uiltje!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag oma uiltje, wat leuk dat je weer even voorbij komt vliegen. En top dat het dus nu gelukt is! Niet meer vergeten :-)

    Veel van de dingen leer ik op de cursus, of ontdek ik zelf, of jat ik van anderen! En die leuke verhaaltjes, die schut ik uit m'n mouw of ik broed er een paar dagen op.

    Gewoon blijven komen dus! Tot gauw.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo