Doorgaan naar hoofdcontent

Astrids Tijdlijn

Collega Essen2punt0 introduceert vandaag haar persoonlijke tijd-lijn van Dipity. Dat ziet er heel stoer uit, even gauw een account aanmaken (wat gaat dat snel en easy na 23dingen) en tada:
Scribbles presenteert Astrids Tijdlijn!



Inderdaad, heel stoer, maar waarom doet hij na een half uurtje stoeien nog niet helemaal wat ik wil? Zoals:
  • op een periode van 1 maand blijven staan (is mooier),
  • en meer dan alleen de laatste 20 blogs laten zien (is voller),
  • en eigenlijk liever als widget in m'n zijbalk (is permanenter),
  • en wat toont het knopje Show All eigenlijk voor extra's?

Astrid Twijfelt. Valt dit onder de 'speledingetjes' of ga ik dit ook nog als functioneel ervaren? Misschien hebben andere Dipity-deskundigen nog wat tips en trucs voor een Dipity-groentje.

Reacties

  1. Heb ook een account aangemaakt. Ziet er leuk uit, maar er blijft niet veel van over als je de verhoudingen aanpast voor je sidebar, check:
    http://wp.enschedeaanzee.eu/wordpress/
    (testsite)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, die sidebar had ik ook al weer verwijderd, helaas.
    Bij jou staat hij wel op Maand en niet op 6 maanden, hoe doe je dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vlak onder de topbar staat tussen zoom en show all een dropdown menu, waarmee je het op month kunt zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O nee, helpt ook niet. Raar dat je dat niet kunt presetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, zover was ik dus ook gekomen! En ook gek, hij heeft nog steeds m'n laatste post niet toegevoegd. Astrid twijfelt steeds meer over nut en noodzaak van dit hebbedingetje :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo