Doorgaan naar hoofdcontent

Berlijn - Mauerweg

Het meest bekende symbool van de Koude Oorlog en misschien ook wel van Berlijn is De Muur. Van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989 scheidde deze muur de West-Duitse Französi-scher, Britischer en Amerikanischer Sektoren van de Oost-Duitse Sowjetischer Sektor.

De eerste generatie muur was op veel plekken niet meer dan een paar blokken steen. Familie en vrienden konden nog wat bijpraten en boodschappen uitwisselen. Langzaam werd de muur hoger en dikker, tot hij de vierde generatie muur werd die we kennen uit de geschiedenisboeken.

Geschat wordt dat er zo'n 200 personen zijn omgekomen bij een poging naar het westen te vluchten. En natuurlijk zijn er veel beroemde foto's van al dan niet geslaagde vluchtpogingen. Zoals die van de student Peter Fechter. Hij werd in 1962 neergeschoten en dodelijk gewond aan zijn lot overgelaten. West-Berlijnse politie-agenten konden er niet bij, DDR-grenswachters wilden hem niet helpen. Pas toen hij was doodgebloed, droegen ze hem weg. Een monument wijst de plek aan waar dit gebeurde, zoals er op meer plaatsen slachtoffers van de Muur worden herdacht.

Vandaag de dag is het een bijzondere belevenis om de route van de muur lopend of met de fiets af te leggen. Speciale bordjes leiden je door en om de stad. Maar veel spannender om te volgen is de dubbele rij stenen, die precies aangeeft waar de muur stond.

Het is mooi om te zien hoe die stenen nu dwars door gebouwen, parken en het gewone leven gaan. Op sommige plekken is zelfs de fundering van de muur nog te zien.

Als verdwaalde kunstwerken staan door de hele stad stukken muur opgesteld. Lange smalle betonblokken met die beroemde graffiti. Helaas konden daar toen alleen de West-Berlijners van
'genieten'.

Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo