Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding Flickr

Wie kent het nog niet; die enorme bak waar de hele wereld z'n foto's in flickert. Mijn account is nog in de lucht, maar gebruik ik alleen voor foto's om soms in een post naar te verwijzen. Het is jammer dat je met een gratis account niet meer dan drie sets kunt aanmaken, want die diaseries zijn wel leuk om in je blog naar te linken. Het zij zo. Ik ben en blijf een kleinverbruiker. Hoezo?
  • Nog steeds vind ik het niet nodig om persoonlijke foto's (ook al staan er geen personen op) met de hele wereld te delen. Wie weet waar en in welke onherkenbare staat je ze ooit terugziet. Ja, je kunt ze afschermen, maar die mensen die ik toegang zou geven, ontvang ik gewoon thuis en vermaak ik ook nog eens met het verhaal bij de foto's.

  • Het uploaden gaat nog altijd tergend traag. Dan merk ik weer hoe gewend (lees: verwend) ik ben aan snelheid.

  • Maar de belangrijkste reden is eigenlijk dat het voordeel van een site als flickr niet opgaat voor mijn blogspot. Dat wil zeggen, als ik een foto via z'n URL in een post upload en niet vanaf m'n harde schijf, blijft er weinig van de scherpte van de foto over. Onderstaande voorbeelden tonen het verschil:
    foto 1 uit flickr, foto 2 van de pc.
    Dat geldt trouwens ook voor elke willekeurige afbeelding die ik via z'n URL van internet binnenhaal. Ik sla dus omslachtig en ouderwets alle afbeeldingen en foto's eerst op m'n harde schijf op.

  • En... URL's zijn nogal aan verandering onderhevig. Met een foutmelding in je post als gevolg. Ik kies dus liever voor safe (en veel opslagruimteverspilling).



Nu kan ik een aantal reacties op mijn genoemde problemen verwachten. Variërend van "Ga Dan Ook Naar WordPress" tot "Dat doe je helemaal verkeerd". En ik las ineens bij een nieuwe blogger dat Picasa zulke haarscherpe foto's toont. Zou daar het probleem zitten? Maar hoe verklaart dat dan de korrelige afbeeldingen die ik gewoon van internet haal?

Waar ik flickr natuurlijk wel af en toe voor blijf gebruiken, dat zijn die leuke bewerkingsprogramma's. Vooral de mozaïeken halen het beste in de creatieve mens naar boven. Flickr for Fun dus.

Reacties

  1. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen. Ik gebruik Wordpress op mijn eigen webspace omdat je zo meer controle hebt over de vormgeving en werking. Tot voor kort plaatste ik foto's ook op die eigen webspace, maar zo raakt die wel heel vlug vol. Flickr to the rescue dus. De kwaliteit vind ik wel aanvaardbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heb je met Flickr al 'edit photo' geprobeerd? Dan kom je in het bewerkingsprogramma Picknik. Heb je met een gratis account wel minder mogelijkheden dan met een pro-account, maar toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @david: Mijn webspace zit nu pas voor 2% vol. Ik neem nog even het risico, want de kwaliteit vond ik tot nu toe niet aanvaardbaar!

    @eazy: Leuke Picnik! Die had ik nog niet ontdekt. Of dit het probleem van het onscherp uploaden verhelpt, zal een test moeten leren. Bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Blijven de flickr-foto's ook zo korrelig als je dde url neemt van de grootste afbeeldingsweergave in flickr? Klikken op de foto, bovenin kiezen voor 'all sizes'; grootste kiezen en dán de url.. Ik weet niet of 't helpt, maar toch.. En ik gebruik wordpress, en dan vind ik dat.. O sorry, dat wist je al ;p

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo