Doorgaan naar hoofdcontent

Wie ben ik en zo ja, hoeveel?

Wat vraag je als biblioblogger pur sang voor je verjaardag? Juist: een boek. En dan het liefst een boek dat opvalt, bijvoorbeeld door z'n titel. Want zeg nou zelf, hier kun je toch geen kaas van bakken?

Volgens de flaptekst schreef Richard David Precht met dit boek
een weergaloze gids in het bijna onafzienbare gebied van alles wat wij weten over mensen: een uitnodiging om vrolijk en speels na te denken - over het avontuur leven en zijn mogelijkheden. Een opwindende ontdekkingsreis naar onszelf: wijs, humoristisch en onderhoudend!

Recensenten schreven:
Als je dit boek leest, heb je de eerste stap op weg naar het geluk gezet. Dit boek is onmisbaar. (Lesen)

Het leest als een thriller. (Scala)

Al nieuwsgierig?

De binnenflap licht nog een tipje van de sluier op:
De enige die ooit werkelijk wisten wat de zin van het leven was, waren de mannen van Monty Python: "Nu komt dan de zin van het leven. Welnu, daar is echt niks bijzonders mee. Probeer gewoon aardig te zijn tegen de mensen, vermijd vet eten, lees af en toe een goed boek, laat eens iemand bij je langskomen en probeer met alle rassen en volkeren in vrede en harmonie te leven." En als u het mij vraagt: blijft u nieuwsgierig, verwerkelijk uw goede ideeën en vul uw dagen met leven, niet uw leven met dagen.

Volgens mij wordt dit een mooie filosofische reis.



Reacties

  1. Dag Astrid,
    Als ik uit het bovenstaande terecht concludeer dat je jarig bent: van harte gefeliciteerd! En veel plezier gewenst met het boek. Dat het de beloftes maar waar mag maken.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank schrijver, er was gister inderdaad een heel klein feestje ;-) Het boek wordt dat hopelijk ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. We horen het wel t.z.t. Iets plezierigs ter afwisseling van Littell lijkt me niet zo gek trouwens. Of lees je nooit twee boeken door elkaar?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Normaal gesproken lees ik inderdaad niks door elkaar. Maar bij Littell weet ik niet of dat gaat lukken. Eén hoofdstuk van ruim 300 pagina's, zonder veel witregels, dat kun je je lezers toch niet aandoen...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Misschien bedoelt hij het symbolisch voor wat je mensen niet kunt aandoen?

    Gek, maar ik had al zo'n gevoel dat jij iemand was die nooit boeken door elkaar las. Ik doe het eigenlijk altijd, maar nu lees ik alleen nog maar Littell, om hem eindelijk 's uit te krijgen. Dat heeft als praktische consequentie dat ik de hele tijd met dat boek aan 't sjouwen ben: naar de trein en terug, naar mijn bed en terug. Trein en bed zijn nl. de plaatsen waar ik het meeste lees.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een 'zware' opgave dus. Ik ga ook m'n best doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, dat is er wel voor nodig. Er zijn mensen die het prachtig vonden, maar ik kom niet verder dan indrukwekkend. Want dat het een boek is dat me zal bijblijven staat nu al wel vast, maar dat komt niet door de literaire schoonheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja, het is gelukt. Ik ben nieuwsgierig geworden.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat is mooi Sofie. Veel plezier met het boek!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo