Doorgaan naar hoofdcontent

Spelend leren in Delft

Oké, het is alweer bijna 4 dagen geleden, dus ik loop natuurlijk heel wat blogverslagen achter over de strak georganiseerde Ugame Ulearn 2009. Maar ja, Scribbles was er een beetje doorheen en moest vandaag ook nog in gevecht met 17 Trojaanse Paarden. Strijd gewonnen, vakantie begonnen!

Delft was mooi, Delft was leuk. Fantastische sprekers, goed programma en een ontspannen sfeer. Juist dat laatste maakte de dag voor mij enerverender dan het gemiddelde symposium over leesbevordering, cultuureducatie of dat soort bibliotheek- en onderwijsdingen. Overal lag de laptop op schoot, gewoon voor aantekeningen of voor life bloggen. Er werd doorlopend getwitterd op het #ugul09-kanaal, waardoor de teller aan het eind van de dag op ruim 2500 tweets stond. Bij sommige lezingen mochten we stemmen via sms, met 2 minuten later het resultaat in beeld. En alles werd natuurlijk gestreamd voor de buitenwereld. Tja, zo gaat dat, met conferenties over inspiratie en innovatie, over gaming, 2.0, de digitale bibliotheek en meer van dat soort digidingen. In een technische universiteit, nota bene.

Tussen al het sprekersgeweld door was er natuurlijk een lange lunchpauze, om te netwerken. Ik heb wel wat bekende gezichten gemist, maar daardoor was er des te meer tijd om nieuwe mensen te ontmoeten. Mensen bijvoorbeeld die op je afkomen en zeggen 'ik ken jou', om na wat zoeken naar mogelijke connecties te ontdekken: 'oh ja, ik volg je!' Tof. 

Maar had het inhoudelijk ook nog wat toe te voegen? Zeker weten. Ik ging niet met een lijstje praktische red-uw-bibliotheek-tips naar huis, maar wel met een gevoel van bevlogenheid en inspiratie. Niet in de laatste plaats door de twee keynote speakers van de dag: Helen Blowers (de grondlegger van 23things) en Father Roderick (onze eigen podcastende priester).

Helen Blowers is een fantastisch mens om naar te luisteren. Ze sprak over de trends die bezig zijn en welke kansen dat biedt. Over hoe snel de ontwikkelingen gaan, waardoor het mogelijk is dat trendwatchers zich decenia hebben verkeken op het uitsterven van de krant en wat wij daar van kunnen leren. Over hoe de vorm van informatie en het boek zal veranderen en hoe wij als change-agents en lifebrarians daar op in moeten spelen. En over hoe we op zoek moeten naar onze Fenix. Genoeg om over na te denken dus. Bedankt, Helen.



Father Roderick was een feestje. Twee instituten, zo oud als mensenheugenis, beiden met uitsterven bedreigd: de kerk en de bibliotheek. Hoe bereik je de mensen? Hoe maak je weer contact? Hoe blijf je trouw aan je missie? De kerk heeft daar dus iets op gevonden: een podcastende priester. Of eigenlijk, de kerk heeft hem cadeau gekregen, want hij doet dit gewoon uit eigen interesse en liefde voor het medium én de kerk. Hij vertelde - vol aanstekelijke humor en zelfspot - over zijn liefde voor Star Wars en wist daar opvallende parallellen met het bibliotheekwerk mee te trekken. Over hoe hij per ongeluk beroemd werd door zijn podcasts tijdens de laatste dagen van de vorige paus en de bekendmaking van de nieuwe, want door zijn 'bedrijfskleding' gingen deuren in het Vaticaan open die voor journalisten gesloten bleven. Over hoe hij altijd op zoek is naar aansluiting bij dat wat mensen interesseert, naar het persoonlijke, de passie. Over hoe dat resulteerde in podcasts over de christerlijke onderlaag in Harry Potter en Pirates of the Caribbean en hoe dat weer miljoenen volgens opleverde. Lang niet allemaal katholiek trouwens, maar wat geeft dat. 

Ik zie Father Roderick als de Jamie Oliver van de kerk. Welke Jamie of Roderick staat er op voor de bibliotheken? We kunnen hem zeker gebruiken! Bedankt, Father.



Nieuwsgierig geworden? Kijk zelf maar. Ruim twee uur inspiratie en vermaak, maar ze zijn het zeker waard.

Reacties

  1. iets te snel gereageerd op jou reactie in mijn blog....
    enthousiast verhaal. Ik had de andere blogs ook al gelezen en gescand. Wat moet het daar in Delft gezinderd hebben van al die energie...
    Ik zal dinsdag maar wat tijd (is een ochtend genoeg??) inruimen voor de verhalen van Peter en Diane.
    Een hele fijne vakantie met veel onverwachte onmoetingen en situaties.
    Groetn Wies

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zucht, waarom had ik al andere afspraken? Volgens mij kunnen ze deze gasten beter de Online conferentie laten organiseren. Dat naast de HappeNing. Wordt dat ook nog gezellig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Wies: altijd eerst nadenken ;-) Met een ochtend kom je heel ver.

    @Mark: Mijn idee! En volgend jaar ben je er gewoon wél bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Meer nog dan voor die tijd ben ik er van overtuigd dat ook de bibliotheekwereld aan het veranderen is(positief). Mijn collega's staan nu nog meer open voor vernieuwing.

    Bedankt voor dit mooie verslag. Ik was ook redelijk moe toen ik thuis kwam dus dit jaar van mij geen 'dik' verslag. Maar indrukken genoeg;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Sofie: Inderdaad ;-)

    @Tom: Vernieuwing gaat met kleine stappen. Om dan ineens helemaal los te gaan. We zullen zien.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo