Doorgaan naar hoofdcontent

Scribbles hoort er weer helemaal bij


Follow me on Twitter!

Reacties

  1. 'Het is gezien,' mompelde hij, 'het is niet onopgemerkt gebleven.' (Gerard Reve)
    Ik volg je...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk schrijver, tot tweets (mompelde zij onopgemerkt)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook dit is opgemerkt, maar aan mij zul je op twitter niet veel plezier beleven aangezien ik min of meer gestopt ben (maar niet helemaal). Ik lees nog af en toe wat anderen schrijven en reageer soms of RT wat (term al bekend?) maar heb zelf erg weinig te melden. Maar wie weet!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. RT? Nee, dat moet je even uitleggen! En ik heb ook niet zoveel te melden hoor, maar ben wel nieuwsgierig ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. RT staat voor re-tweet en het is gebruikelijk dat je RT vóór een berichtje van een ander plaatst dat je wilt doorgeven aan jouw volgers. Je zult het eerdaags wel ergens zien opduiken. Wist je trouwens al dat je onder 'direct messages' berichten kunt zien van mensen die je níet volgt maar die je toch iets sturen? Daar kwam ik ook pas later achter. Bij 'direct messages' staan ook de berichtjes die mensen die je wél volgt privé willen houden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel leerzaam allemaal. Sommige dingen had ik al, maar dat je ook privé-berichten kunt sturen wist ik niet. Ga ik uitproberen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo