Het voordeel van uitzendinggemist is, dat je soms toevallig oude, maar nog even bijzondere programma's ontdekt. Zoals bijvoorbeeld de documentaire Bhutan, geboorte van een democratie, die in april 2008 door de Boeddhistische Omroep werd uitgezonden.
We zien hoe Bhutan, een boeddhistisch koninkrijk in het hart van het Himalayagebergte, zich er op voorbereidt om een parlementaire democratie te worden. We zien een vriendelijk volk, dat haar koning adoreert. En de vertwijfeling bij velen over het nut van dit proces, dat door diezelfde koning in gang is gezet. Hij vindt dat de macht bij het volk hoort te liggen. En ja, als de koning denkt dat het goed voor het land is...
De testverkiezing, om te leren hoe een democratie werkt, was niet zo'n succes. Er was een lage opkomst, omdat in de piepkleine bergdorpjes niet iedereen oppas voor de boerderij kon vinden om zich in te schrijven als stemgerechtigde. En de neppartij met de koninklijke kleur Geel won met grote meerderheid van de andere kleuren. Leermoment: de partijen voor de echte verkiezing van 24 maart 2008 moesten een naam en geen kleur hebben.
Wat ik vooral zie, is een land waar iedereen in schijnbare harmonie met elkaar en zichzelf leeft. Ik zie een fijne koning, die het schijnbaar goed voor heeft met z'n volk. En dan begint ineens dat spel om macht. Om het vormen en uitdragen van ideeën en meningen. Om het winnen van stemmen. Het wij tegen zij. Terwijl in z'n hart iedereen gewoon hetzelfde wil. Geluk, vrijheid, gelijkheid, gezondheid, dat soort dingen. Nu staan economische groei, toerisme en infrastructuur bovenaan de agenda.
En dan denk ik ineens 'Nee, niet doen. Geen McDonalds, begin niet aan die politieke mooipraat, die onschuld en het vertrouwen in elkaar komen nooit meer terug.' Blijf alsjeblieft dat goed verborgen land, waarin wordt gesproken over het belang van het Bruto Nationaal Geluk. Maar ja, het is natuurlijk niet zo kies om mensen een democratie te ontzeggen. En toch...
Hoe staat het met uw Bruto Nationaal Geluk de laatste tijd?
Is het niet ook een vorm van vrijheid/democratie dat je wél een McDonald's hebt maar dat je kunt besluiten er niet heen te gaan?
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk wordt zo'n land er niet mooier en aangenamer op, dat ben ik meteen met je eens. Maar de meeste mensen kiezen in volle vrijheid voor lelijkheid en onaangenaamheid denk ik als ik om me heenkijk (naar het autogebruik b.v.).
Maar een elite aan de macht, dáár moet ik toch ook weer niet aan denken.
'Democratie is de minst slechte oplossing' (of woorden van gelijke strekking) schijnt Churchill gezegd te hebben.
@schrijver: En Churchill had waarschijnlijk gelijk. Maar als je dat mooie ongeschonden land ziet, zou je graag willen dat het zo blijft.
BeantwoordenVerwijderenEn hoe moeilijk is het om niet te kiezen voor lelijkheid als het zo groot en schreeuwerig aanwezig is. Je kunt er gewoon niet omheen. Terwijl schoonheid zich in al haar kwetsbaarheid eenvoudig laat vertrappen door zij die er niet naar talen.
Misschien is een klein beetje schoonheid waarvoor bewust gekozen is meer waard dan een heleboel toevallig moois? Ik weet het echt niet. Mensen kiezen i.h.a. voor gemak en instant-bevrediging schijnt het. Het zij zo. En wie bepaalt wat schoonheid is? De een houdt van de natuur, de ander van de Hoogovens.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal waar! Ik denk eigenlijk ook meer aan schoonheid in de zin van 'liefde voor het leven' tegenover een fatalistische, ongeïnteresseerde, van-god-los lelijkheid. Maar goed, dan begeven we ons langzaam op gevaarlijk filosofisch glad ijs...
BeantwoordenVerwijderen