Doorgaan naar hoofdcontent

Iedereen bezit de bibliotheek

ZBdigitaal verwees vorige week al naar het artikel in Vrij Nederland. Over de zoektocht van bibliotheken naar hun betekenis in de toekomst. Frank Huysmans en Rob Bruijnzeels spreken hierin over de conclusies uit het rapport De openbare bibliotheek tien jaar van nu en over het samenwerkingsproject The Architecture of Knowledge. Edwin gaat in zijn bijdrage niet in op de inhoud van het artikel , dus dat doe ik dan maar. Want mij intrigeert vooral één uitspraak.

De centrale vraag is hoe de bibliotheek zich onmisbaar kan maken. Want ondanks dat we nog steeds de meest bezochte culturele instelling zijn, nemen het aantal uitleningen, leden en bezoekers gestaag af. Huysmans ziet een kerntaak in het doorleveren van content. Digitale content natuurlijk, of dat nu een boek, muziek of beeld is. Daar hoort gestoei met uitgeverijen bij. Bruijnzeels ziet een functie in het toekennen van betekenis aan informatie, waarbij de nadruk moet liggen op de proceskant (het zoeken) en niet op het product (het boek). Tot zover niks nieuws.

In het genoemde samenwerkingsproject buigen verschillende disciplines zich over de vraag hoe de bibliotheek van de toekomst eruit moet zien. Natuurlijk zitten daar ook architecten bij. Over de rol van de fysieke bibliotheek verschillen de meningen. Voor architect Jurgen Bey is die fysieke plek echter cruciaal, omdat
de bibliotheek volgens hem één van de weinige echt democratische en waardenvrije plekken in de samenleving is. Daarom verzet hij zich tegen de manier waarop bibliotheken proberen bezoekers aan te trekken: met aantrekkelijke lunchrooms, hippe koffiehoekjes en lezingen. "Bibliotheken nemen het warenhuis als voorbeeld. Dan gaat een uitbater eisen stellen, moet je er op een bepaalde manier uitzien, bijvoorbeeld. Terwijl het mooie van een bibliotheek nu juist is dat iedereen die ruimte tijdelijk mag bezitten, zonder dat commerciële belangen daar een rol bij spelen."
Oei, herkenbaar. We willen zo graag laten zien dat we niet meer die saaie blokkendoos zijn, maar veel klanten komen nog steeds voor dat 'afstempelgevoel', dat praatje aan de balie en die stapel boeken onder de snelbinders. Of het winkelconcept de bibliotheken gaat redden, ik weet het niet. In Hengelo staat de begane grond binnenkort volledig op z'n kop en wordt de eerste winkelplaatsing gerealiseerd. De ontwerptekeningen zagen er goed uit, maar we zullen zien. En ondertussen stoeien we soms ook nog wat met de uitbater van het leescafé...

Foto

Reacties

  1. De bibliotheek. Als kind vond ik het heerlijk om vooral op woensdagmiddagen, met vriendjes, in de bibliotheek rond te hangen. Fantastisch, al die boeken. Een heerlijke omgeving! Het had in die tijd voor mij iets magisch. Het boekengevoel is altijd gebleven, echter hiervoor hoefde ik voor mijn idee niet persé meer naar de bibliotheek, een saai gebouw waar weinig te beleven valt. Het magische gevoel dat ik vroeger kreeg in een bibliotheek is verdwenen. Je pakt je boeken, laat ze stempelen en je bent weer weg. Het is de tijdsgeest, iedereen is gehaast en heeft weinig tijd. Een bibliotheek moet voor mij weer een ontmoetingsplaats worden, waar je tijd voor vrij maakt en niet alleen naar toe gaat om boeken te halen, maar waar je ook koffie kunt drinken, eventueel een klein hapje kunt nuttigen, en vrienden kunt ontmoeten. Waar je je krantje kunt lezen of een magazine. Leuk de muren op met schilderingen van Zola, Hemmingway etc. Zorg dat de bibliotheek weer een "magische"ruimte wordt waar je heerlijk ontspannen kunt rondhangen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Tom Rademakers: Ik ben geen spokesperson voor de bieb, maar volgens mij kun je al die dingen die je beschreef nu juist beter doen dan vroeger.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Tom: Bedankt voor je bevlogen reactie. En Eazy heeft inderdaad gelijk. Het gevoel dat jij graag in de bibliotheek wilt beleven, is datgene wat we juist proberen te bieden en waar de architect in het artikel wat tegenin gaat. Leuk om te horen dat we wat jou betreft dus eigenlijk de goede kant op gaan! We proberen de funshoppers te verleiden en de runshoppers snel en simpel van hun informatie te voorzien. Ontmoetingsfunctie is het nieuwe toverwoord. Net als Leescafé en Kleur. Je zou eens in Hengelo langs moeten komen, volgens mij voel jij je daar wel op je gemak!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Astrid Ach, bevlogen? Dit soort dingen raakt me wel ja. Zoals ik al aangaf was de bieb vroeger voor mij een plek waar ik heerlijk kon wegdromen bij een boek. Nu ik "groot" ben heb ik eigenlijk te weinig tijd om in een bibliotheek rond te hangen. Het is inpakken en wegwezen. Juist door een bieb aantrekkelijk te maken(koffie e.d.) bestaat de kans dat je mensen terughaalt en dat men weer tijd vrij maakt om in een bibliotheek rond te hangen. Eéntje heb je er dan in iedergeval al terug!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik denk dat de 'snelle tijd' zeker bijdraagt aan ander zoek- en leengedrag van biebbezoekers. En met al die selfservice, hippe interieurs en koffiecorners is de ambiance meeveranderd. Als non-profit zijn we niet gewend te moeten verleiden, te moeten vechten voor onze markt. Blijf komen en zeg ons wat je als klant verwacht. Vinden we prettig!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo