Doorgaan naar hoofdcontent

Klein gebaar, groot plezier


Kent u dat? Die momenten waarop er allemaal 'gedoe' om je heen en in je lijf misgaat, vastloopt, disfunctioneert. Waarop ineens alle energie uit je wordt gezogen en je even niet weet hoe je er die dag nog wat van kunt maken.

Ik merkte in de loop van deze week al dat ik op zo'n moment afstevende. Ik zal u mijn gedoe-lijstje besparen, maar vanmorgen viel alles op z'n plek en was het over en uit met de energie. Nou ben ik gelukkig al zo ervaren dat ik het herken als 'slechts' zo'n moment, dus ik begin moedig op mezelf in te praten met 'niet aan toegeven, draai het om'. Maar ja, als in die andere hersenhelft het lijstje wordt aangevuld met de trein die net wegrijdt, valt dat lang niet mee.

Wat helpt dan om even te vergeten? Juist, een grote bak cappuccino. Zet die fantastische meid van de kiosk een beker voor me neer met een stralende smiley van cacao. Kijk, zíj heeft het begrepen. Zo maak je je reizigers weer aan het lachen!

Met die energie is het nog niet helemaal top, maar ik denk wel met regelmaat terug aan dat koppie. En ja, dat helpt.

Reacties

  1. Leuk zo een klein gebaar. Chocola helpt ook (bij mij in elk geval) of een lekker stukje zelfgebakken taart, ik zal voor je een extra lekkere taart bakken volgende week zaterdag! Maar tot die tijd ben je vast weer helemaal de oude =)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Katti, ik ga m'n best doen (en vast op dieet!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @festina, henk en jouke: dank, ben alweer op weg naar de sportschool. Bewegen schijnt echt het beste te zijn tegen dipjes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo