Doorgaan naar hoofdcontent

Bladeren door je weblog

Een week vol leermomenten. FrankWatching leert me dat er een Nederlandse Twittervariant bestaat: Kwekker. Hè ja, dat hebben we echt nodig, denk ik dan gelijk. Maar misschien onterecht, ik heb me er verder niet in verdiept.

In Mediacoach lees ik vervolgens over de Nederlandse blogcommunity Web-log.nl. Ook zoiets, hebben we dat naast alle Bloggers en Wordpressen echt nodig? Misschien, maar m'n oog viel in dit berichtje vooral op een bijzondere dienst van Web-log: je kunt een boek samenstellen met artikelen en foto's uit je blog.

Stel je voor... een blogboek als naslagwerk in de boekenkast, ter herinnering aan een bepaalde periode of gebeurtenis. Of om iemand je weblog kado te geven. Natuurlijk kun je kiezen uit diverse formaten, kleuren en opmaakprofielen. Ook kun je je eigen omslag ontwerpen. En als slagroom op de taart kun je je blogboek straks via je weblog voor slechts €15,95 te koop aanbieden.

Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. We zijn massaal overgestapt op de digitale fotografie, zodat we honderden foto's op steeds kleiner wordende opslagmedia kunnen bewaren. Vervolgens gaan we al die foto's weer uitprinten en in boeken afdrukken. Is de volgende stap dus dat we onze digitale schrijverijen ook weer op dat oude vertrouwde papier in de kast willen zien staan? En bij elke verhuizing in dozen gaan inpakken en meeslepen, om tot in de eindeloosheid op zolder te laten verstoffen?

Toch wel een grappig idee, toch?

Reacties

  1. @Henk: Nee, duidelijk niet. Ik zag al in een snelle blik dat er wel weer meer varianten zijn (natuurlijk!), maar goed, voor mij was het nieuw. Het zal wel weer iets over mij zeggen... Altijd second best ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb het wel eens overwogen. Ben wel benieuwd naar de kwaliteit. Dat ik straks niet al mijn blogpostjes door het huis heb liggen. En ja, web-streepje-log is echt heel erg ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy; Oh ja, gescheurde boekruggen, loslatende katerns... ik zie het al helemaal voor me. Gelukkig bestaan er nog ringbandjes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mij lijkt het een heel goed idee. Misschien niet voor elk blog of elke blogger, maar de mogelijkheid op zichzelf. Ik volg bv. het blog van een oudere heer die t.b.v. vrienden en familie zijn levensverhaal in aflevering op z'n blog zet en dat in een context plaatst, compleet met foto's enz. Vaak denk ik: straks is-ie dood, en als over 10 jaar een (achter-)kleinkind het wil lezen, kan dat dan nog? Blijven blogs eeuwig rondzweven op het web?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @AvA: Het idee is inderdaad best aardig. En in geval van het voorbeeld dat je noemt is het natuurlijk zeer waardevol. Ik vind het alleen ook wel opmerkelijk dat we dus kennelijk - ondanks de non-stop digitale evolutie - toch weer op zeker moment teruggrijpen naar dat vertrouwde opslagmedium: het boek. Omdat we kennelijk toch iets tastbaars om ons heen willen hebben. Alsof het pas echt waarde heeft als je het ook echt kunt zien en voelen en ruiken en bewaren en beschadigen ofzo.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je hebt ook nog blog2print, heb ik eens ergens gelezen....
    Nou ja, kan best eens aardig zijn voor je mooiste blogposts!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @festina: Er blijken heel veel blogboekmakers te bestaan. Natuurlijk ;-) Ik vind het voorlopig nog wel prima zo!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bedankt voor een interessante blog

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo