We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo
Erg mooi, dit. 6 1/2 minuut is in de digitale wereld een kleine eeuwigheid; ben benieuwd hoeveel er tot het eind hebben gekeken. Ik wel hoor ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn ik! En Edwin zeker. Dat is al 3 ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn ik, maar ik heb er dan ook tijd voor. En ben dubbelgemotiveerd (papiermaker). Mooie vondst.
BeantwoordenVerwijderenMooi AvA, ik wist niet dat je 'in het papier' zat ;-) Speciaal voor jou dan, dit filmpje!
BeantwoordenVerwijderen