Doorgaan naar hoofdcontent

Laat me

Oké, het loopt hier dus een beetje over. Geeft niet, komt wel weer goed, maar m'n blogtempo moet echt even omlaag. Om te beginnen door een weekendje uit in de bossen, omringd door familie en kleine nichtjes, met onder andere een bezoekje aan het Dolfinarium. Dat doet me denken aan wat ik pas schreef, over spelen, meer verwonderen en kijken naar kinderen. Ik zie het dus maar als een eerste oefening!

Wat me het idee gaf u de komende dagen te vermaken met een opname van Shaffie's Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder. Leuke titel, maar nee, die song past me toch niet zo goed. Voor nu voel ik me beter bij deze, mooi eenvoudig uitgevoerd door Wende, die me wel vaker kippenvel bezorgt.

Op het Grote Laten...

Reacties

  1. Veel plezier gewenst met bijtanken in de bossen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn weekend gewenst Scribbles en laat dat kind in je maar eens lekker vrij.
    Dus lekker spelen als je daar zin in hebt en een dutje als je bijna instort.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy en sofie: Dank, het was lente-achtig warm en ontspannend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En lekker uitgerust?
    Inderdaad geweldige uitvoering, goede match met metropool orkest. Opnames waren in Theaterhotel in Almelo, heb het live mee mogen maken, net als hun gezamenlijk optreden op de uitmarkt in datzelfde jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat had je dan mooi voor elkaar Wout! Het waren vast mooie sfeervolle concerten. Mij raakt het in ieder geval.
    En nee, ben nog niet helemaal uitgerust ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo