Doorgaan naar hoofdcontent

Beroemd


Donderdag las ik in Vijf bijlen één van de kortste ZKV's van A.L. Snijders:
25.10.2008 BEROEMD
Mijn kleindochter (17) is trots op mij omdat ik boeken schrijf. Zij vraagt aan haar lerares Nederlandse taal- en letterkunde of zij een boek van A.L. Snijders op haar lijst mag zetten. Dat mag niet, want de lerares vindt dat er alleen beroemde schrijvers op de lijst mogen.
Vrijdag hoorde ik A.L. Snijders op de radio in De Ochtend van 4 (te horen vanaf 01:47:40), waarin hij nu elke week een ZKV voordraagt. Hij vertelde op zijn eigen fijndroge manier hoe zijn leven na het winnen van de Constantijn Huygens-prijs was veranderd in een gekkenhuis. Honderden e-mails, tv-ploegjes voor de deur, elke dag een auto met bloemen. Daarna las hij een verhaaltje over piano's en spoken. Ik denk dat alle volgende trotse kleinkinderen gerust kunnen zijn, hun opa mag nu vast wel op de leeslijst.

(Jammer dat Radio4 de prijs toeschrijft aan A.J. Nijland, maar zijn ZKV-archief vind je hier.)

Foto: Vincent Menzel

Reacties

  1. Heel vreemd, ja: A.J Nijland? Ik zag hem, A.L.Snijders, bij De Wereld Draait Door gelukkig nog helemaal zichzelf zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @eazy: Bij dwdd, ja natuurlijk, nou dan ben je helemaal binnen! Niks of niemand zal hem van z'n suk brengen, gelukkig maar ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier het fragment, toch nog zo'n 10 min. Het begint bij 5.35 min.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @eazy: aandoenlijk heerlijk, veel leuker nog dan toen bij Wim Brands in Boeken. En die eerste 5 minuten heb ik ook overleefd ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo