Doorgaan naar hoofdcontent

De gepikte vogel pikt nog steeds

Deze week werd ik via twitter uitgenodigd voor een reünie. Het Ricciotti ensemble - waar ik zo'n 20 jaar geleden concertmeester mocht zijn - bestaat precies 41 jaar. Tijd voor een feestje, logisch!

Nou ben ik sowieso niet zo van de reünies en dit is me net een trip down memory lane te ver, maar het gaat vast een groot festijn worden. Met veel oud en nieuw Ricciotti repertoire natuurlijk. Op de website kwam ik dit filmpje tegen. Typerend. En bijna net zo leuk als een Blogkermis, Waar Is Die Toch Gebleven?! En dat stuk, dat was in mijn tijd al een favoriete uitsmijter! Toch leuk.

Ik wens jullie een muzikaal weekend, jongens.



Bijsluiter

De gepikte vogel van Jurriaan Andriessen

Het Ricciotti speelt 'Gepikt' in de zweefmolen van Austerlitz tijdens de zomertournee van 2010, nadat ze bovenop de pyramide even verderop een wild op hebben gespeeld.

Het stuk Gepikt heeft in het midden een act, een soort van andere dimensie, waar u nu door het kijken van dit filmpje misschien in zit (daar zijn de experts nog niet helemaal uit). De enige manier om te zorgen dat u weer uit deze act komt, is door het einde van het stuk te bekijken in een ander filmpje, namelijk: hier.
Veel plezier met deel 2!

Naschrift voor Robert P., oud-manager die z'n telefonische opsnorronde doet langs oud-concertmeesters: leuk je weer gesproken te hebben!

Reacties

  1. Doet me denken aan het Zomerorkerst dat ik een paar jaar heb mogen dirigeren en het werk Merry Go Round dat ik ooit met een draaimolen heb uitgevoerd, nostalgie en ontzettend veel plezier.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @diriwout: Precies de juiste woorden, nostalgie en plezier!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo