Doorgaan naar hoofdcontent

Kompas


Oké, het aftellen is begonnen. Morgen reis ik al af naar de #b2d2012 om voor de troepen uit de stand van #dbos te helpen opbouwen. Bijna vier dagen ondergedompeld in het Zeeuwse hart en in een Abdij vol bibliotheekmensen. Ik ben dus bezig met de laatste voorbereidingen. Presentatie oefenen, laatste tools afwerken en alle communicatie en organisatie afstemmen met dat ijzersterke beursteam. Oh ja, en dan m'n koffertje volpakken met representatieve jurkjes voor praatje en partijen. Ik ben dus even van de wereld deze week.

En dan doe ik toch nog een laatste ontdekking tijdens dat aftellen. Want terwijl ik op de website zoek naar een compleet programmaoverzicht, word ik verwezen naar de Conference Compass. Een app [de ConPass, briljant] waarin alles te vinden is over deze conferentie. En waar je natuurlijk je eigen programma kunt samenstellen. Wie ik moet spreken, welke stands ik moet bezoeken, bij welke sessies ik moet zijn, dat soort dingen. Oh mai, wat een speelgoed.

Maar ik geef me over. Even de QR-code scannen, installeren en stoeien maar. Dus, na een half uurtje is Mijn programma gevuld met de verplichte en wenselijke onderdelen van deze 2daagse. Waarbij ik me wel wat onrustig afvraag of ik nu telkens een bliepje of anderssoortige melding ga krijgen. Die ik toch niet hoor of zie, omdat ik al veel teveel andere dingen hoor en zie. Zoals mensen, die met elkaar praten over waar ze nu naartoe zullen gaan en waar zich dat bevindt en wat er nog meer te zien en te doen is. Ik las ook dat er nog papieren programmaboekjes uitgedeeld worden, natuurlijk.

Nou ja, ik heb er weer een ervaring en speeltje bij. Maar ondertussen denk ik dat de realiteit van straks is dat ik vooral via mensen en papier m'n weg ga vinden op deze beurs. En daarna de app zal verwijderen, omdat m'n mobieltje trager lijkt te zijn geworden. Zoiets. Wat een bijzondere tijd is dit toch...

Reacties

Populaire scribble

Kies: een gedicht

Bart Moeyaert was van januari 2006 t/m januari 2008 stadsdichter van Antwerpen. Alles wat hij in deze functie schreef - en meer - is gebundeld in Gedichten voor gelukkige mensen . Achterin staat vermeld voor welke gelegenheid elk gedicht is geschreven en hoe het onder de inwoners werd verspreid, variërend van duizenden emails en boekenleggers via de achterkant van theaterkaartjes tot één lange zin in de nieuwe stationshal. Naast deze bundel zijn de gedichten ook te beluisteren op de stadsdichterpodcast . Geweldig, want als er iemand is die het luisteren waard is, dan is dat Moeyaert wel! En zo'n podcast, dat lijkt me ook wel wat voor de stadsdichter van Hengelo , nietwaar? Daarom hierbij m'n favoriet uit deze bundel in beeld & geluid. Omdat deze zo mooi mijn persoonlijke vakantieoverpeinzing verwoordt. Stadsdichterpodcast: Kies Kies Bestaan kan iedereen. Er zijn vraagt moed. En wat de dichter doet is pleiten voor het een. Hij wil zijn leven niet door we