Doorgaan naar hoofdcontent

Opgesloten


Het is al tien voor zes als ik kordaat de boekwinkel in stap. Het kan nog net. Ik weet precies wat ik wil en snel dus vlug de trap op. Maar dan... De verkoper denkt het zo te pakken, maar ja, als collega's zich met 'jouw' afdeling gaan bemoeien, wordt het soms toch nog even zoeken. Bij de kassa chitchatten we wat over de onzekere toekomst van een paar mooie Polare filialen. Het is wat, hè. Als ik weer bij de voordeur kom, kijkt de laatste verkoper verschrikt op. "Oh, er was nog iemand boven? Ik had u niet gezien."

En daar voltrekken zich de mooiste en langste seconden van de tot dan toe hectische dag.
Ik ben de enige klant.
In een volgepakte boekwinkel.
En ik kan er niet uit.

Doe maar rustig hoor, meneer.


Boekenmonster


Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo