Doorgaan naar hoofdcontent

Treingein


Het was een lange dag. Ver weg, met heel veel collega's. Op het moment dat ik normaal gesproken al m'n slaapmutsje op zet, zit ik nog met een paar van hen in de trein. We giebelen ons wat door de opvallendste momenten van deze dag heen. Ja, de stemming zit goed in de vermoeide lijven.

Dat valt ook de conducteur op, die vlak voor ons eindpunt toch nog even z'n ding komt doen. Wanneer hij de kaart van één van ons tegen z'n apparaat houdt, klinkt het onheilspellend droog:

"Oh jee... (Wat nu dan! Echt niet. Geen gedoe met vergeten in te checken of ander onnodig oponthoud.) ...hij doet het."

Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo