Doorgaan naar hoofdcontent

Wachten op Godot


Het warenhuis is tegen sluitingstijd nog slechts gevuld met de laatste restjes vakantietieners die tussen de laatste restjes summersale hun slag proberen te slaan. Maar uiteindelijk zijn we allemaal - ieder om onze eigen redenen - gewoon een beetje moe. Ik heb me genesteld in een stoel bij de pashokjes. De winkelende wereld aanschouwend.

De jonge dame verschijnt uit het niets en sluit gedachteloos en moe aan in de rij bij de kassa. We geven ons allebei over aan dit sneller-zal-het-wel-niet-gaan moment. Totdat zij ontdekt dat ze achter een modieuze rij paspoppen staat. Die blik en dat achteloze herstel waren het wachten meer dan waard.

Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo