Het zondagochtend ontbijt verloopt in ontspannen stilte. Ieder geniet op z'n eigen manier van z'n eigen favoriete lekkernijen. De dochter (bijna 12) is toch wel opvallend opmerkzaam. "Wat heb jij je bord nog schoon!" Ja, zeg ik, ik maak zelfs met m'n croissantje geen troep, goed hè! Zonder dat ik het zelf door heb doe ik kennelijk iets slims met het terugstoppen van de laatste plak kaas, want ze roept ineens: "Dat deed je handig!" Ja, antwoord ik cool, ik heb altijd alles onder controle, dat weet je toch. Als we in stilte weer verder genieten klinkt er ineens een klagend, rommelend gemekker van onder uit m'n buik. " Bijna alles onder controle", klinkt het bijdehand.