Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Ha Astrid, Leuk!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het filmpje dat jij gescout hebt even op bibliotheek2.0ning gezet. Met een verwijzing naar de vindster natuurlijk :-)
Grtz, Marina
Cool! Maar ik was wel een beetje op weg geholpen door essen2punt0.
BeantwoordenVerwijderenKlik in mijn archief op maart en je vindt nog een paar opvallende bibliotheekfilmpjes. Oh ja, en 11 april is ook briljant!
Ha Assie,
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp niet hoe je iedere keer weer iets nieuws kan bedenken! Ik lees het niet iedere dag, maar vandaag dacht ik er weer eens aan. Ik ben benieuwd of ik het nu goed heb gedaan! Zal wel niet!
Je verhaaltjes zijn leuk en je tekeningen/filmpjes een vondst. Waar haal je dat toch vandaan?
Nou, tot een volgende keer!
Oma uiltje!
Dag oma uiltje, wat leuk dat je weer even voorbij komt vliegen. En top dat het dus nu gelukt is! Niet meer vergeten :-)
BeantwoordenVerwijderenVeel van de dingen leer ik op de cursus, of ontdek ik zelf, of jat ik van anderen! En die leuke verhaaltjes, die schut ik uit m'n mouw of ik broed er een paar dagen op.
Gewoon blijven komen dus! Tot gauw.