Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijfgenoten gezocht


In Leesgoed (2008-7) staat een artikel over een bijzonder lees- en schrijfbevorderingsproject van An van 't Oosten en Bert Kouwenberg. Samen ontwikkelden ze de site Schrijfgenoten, om kinderen van groep 7 en 8 bij het schrijfproces te betrekken. Actief en educatief.

De site verbeeld de plattegrond van een basisschool in Den Haag waar het allemaal mee begon. In elke ruimte is wel wat te doen: praten in het groepslokaal, opzoeken in de mediatheek, lezen in de bibliotheek, schrijven in de schrijfzolder, luisteren en kijken in de studio, iets maken in het atelier, iets bewaren in het museum en spelen in het theater. En natuurlijk kunnen kinderen er contacten leggen en reageren. Ze leren er niet alleen over de tot stand koming van een verhaal. De site zit ook vol uitdagende en inspirerende schrijf- en leesactiviteiten, zoals het insturen van je 'mooiste zin'.

In Den Haag is de site inmiddels onderdeel van het lees- en taalonderwijs. Sinds 1 september is Schrijfgenoten online, zijn andere scholen in het land ook welkom en volgen de bezoekers het ontstaan van Bert en Ans nieuwe boek In het spoor van de Rode Leeuw, dat voorjaar 2009 uitkomt.

Een eerste zwerftocht door alle digitale ruimtes leert me dat alles al heel behoorlijk is ingericht en het toegankelijk is uitgewerkt. Nog niet alles lijkt helemaal af, maar dat is ze vergeven. Midden in het artikel schrijft Bert namelijk het volgende pleidooi.

Als onderwijzer hecht ik veel waarde aan lees- én schrijfbevordering, omdat het mogelijkheden biedt voor levensecht onderwijs. Verhalen (geschreven en gelezen) gaan over troost, verwondering, vertrouwen, over vergankelijkheid en mededogen, over verlangen, verwachting en hoop. Dat zijn grote woorden, inderdaad, maar het leven is groot. Zonder misschien de juiste woorden te kennen, weet ieder kind waar het over gaat.

Kinderen zijn gevoelig voor de kracht en de schoonheid van taal. Als je ze vraagt een aansprekende alinea te kiezen uit een boek dat ze hebben gelezen, blijkt dat het gekozen stukje karakteristiek is voor het boek en typerend voor de eigen persoon. Achter de keuze van een favoriete alinea ligt een wereld van denken, voelen en zijn. Lezen en leven liggen niet alleen als woorden dicht bij elkaar.

Kijk, dan heb je het gesnapt en mijn hart gestolen.

Sommige leerkrachten vullen op de evaluatieformulieren van ons project Toon je Taal! in dat het taalgebruik te moeilijk was, of dat de voorstelling te lang duurde, of dat de kinderen het niet hebben gesnapt. Maar ze lijken daarbij over het hoofd te hebben gezien dat diezelfde kinderen bijna een uur ademloos zaten te kijken en luisteren en na afloop de strekking van het verhaal prima konden navertellen.

Kinderen kunnen veel meer aan dan we denken. Ondanks de zapcultuur. Dus laten we vooral niet stoppen met ze te blijven uitdagen, of dat nu via een interactieve schrijfsite is of via muzikale vertelvoorstellingen. Toon je Taal!

Reacties

  1. Mooi! Je blogtekst. Misschien moet ik je maar gaan volgen of aan Netvibes toevoegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed plan! Ik dacht eigenlijk dat je dat al deed ;-) En bedankt voor je compliment.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je staat in mijn netvibes nu, dat volgt wat makkelijker dan de manier waarop ik dat tot nu toe dee :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo mooi...
    Dank je voor deze link.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...