Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding Chatten

ik zeg:
he hoi, iemand daar?

jij zegt:
...

ik zeg:
joehoe

jij zegt:
ha, ik was er wel

ik zeg:
zat je niet op te letten

jij zegt:
sorry

ik zeg:
geef niks. alles goed?

jij zegt:
mwah, beetje ruzie

ik zeg:
joh, hoezo?

jij zegt:
zit teveel achter de pc, te weinig tijd voor elkaar, dat soort dingen

ik zeg:
nou zeg, hij is zelf toch ook altijd weg?

jij zegt:
zegt dat 'ie weggaat omdat ik zoveel zit te chatten

ik zeg:
huh? wie is nu de kip en wie het ei?

jij zegt:
nou, ik ben wel het haasje volgens mij :-)

ik zeg:
en nu?

jij zegt:
tja, beetje dimmen denk ik

ik zeg:
en onze kwebbels dan?

jij zegt:
weet niet, even niet misschien

ik zeg:
maar houden we wel contact?

jij zegt:
ja joh, mailen we toch gewoon

ik zeg:
neh, veel te traag en saai

jij zegt:
is zo, maar hoe leg ik dan uit dat dit gewoon leuk en gezellig is?

ik zeg:
kweenie, chat anders eens met elkaar

jij zegt:
lachen, ik hier en hij boven zeker!

ik zeg:
zoiets :-)

jij zegt:
zal het eens voorstellen als hij weer thuis is

ik zeg:
is 'ie weg?

jij zegt:
ja, was echt boos, kweenie wat ik ermee moet

ik zeg:
joh, wil je erover praten?

jij zegt:
...

ik zeg:
gaat het?

jij zegt:
is misschien wel beter

ik zeg:
even bellen?

jij zegt:
ja lekker, doe maar

ik zeg:
ok, tot zo, niet weggaan

jij zegt:
fijn!

Reacties

  1. Sinds wanneer publiceer jij onze msn-log? Volgens mij was dat niet de afspraak!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. sorry, ik had mezelf niet meer in de hand...

    even bellen?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...