Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Leuk! En ik snap hem ;-)
BeantwoordenVerwijderenMooi :-D
BeantwoordenVerwijderenDag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenJij als cartoonspecialiste weet vast wel waar ik de avonturen van Nancy/Mafalda kan vinden/volgen.
In de jaren tachtig tekende Quino (Joaquín Salvador Lavado) zo'n 15 jaar de Mafalda-serie voor een Z-Amerikaanse krant.Jaarlijks werden ze gebundeld.Plotseling stopte hij ermee.Ik mis haar en haar vriendjes en vriendinnetjes nog altijd. Nu zie ik tot m'n vreugde dat ze als Nancy haar herintrede maakt. Zou Quino naar de VS geëmigreerd zijn?
@AvA: Ik schaam me diep, maar deze strip heb ik schaamteloos van een blog zonder bronvermelding geknipt. Geen idee waar je Nancy/Mafalda of Quino kunt vinden tegenwoordig...
BeantwoordenVerwijderen