Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste ronde


Ik heb eigenlijk niet zoveel met jubilea enzo. De derde verjaardag van Scribbles ben ik 'glad vergeten', dat was ergens eind maart. De 500ste blogpost ook, ruim 120 stukkies geleden. Ik heb geen trouwdatum en verjaardagen vind ik ook wel oké zo.

Maar vandaag maak ik een uitzondering. Want er zijn allemaal schriftelijke bewijzen dat ik precies vandaag de dag 12,5 jaar in dienst ben bij Bibliotheek Hengelo! En officieel heb ik zelfs dubbel feest: een bronzen dienstverband en ambstverband. Nou ja, dat laatste dat geloof ik dan wel weer.

Waar ik rustig en overzichtelijk begon met 32 uur verdeeld over inlichtingenwerk en 'contactfunctionaris' voor 0 tot 12 jaar, werk ik nu 36 uur full speed en kriskras door de branche. Eigenlijk was de enige constante het onderwijs als doelgroep. En de Hengelose collega's natuurlijk!

Waren het leuke jaren? Nou zeker. Was het leerzaam? Dat kun je wel stellen. Maak ik de tweede ronde vol? Tja, wie kan dat nog zeggen in deze tijd. Laat ik maar gewoon beginnen met 12,5 plus 1 dag, en nog één, en nog één. En voor je het weet...

Bedankt allemaal voor de samenwerking en de mooie kansen die me geboden zijn.

Beeldje

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...