Doorgaan naar hoofdcontent

Betrapt


Ik doe een boodschap bij de plaatselijke kantoorboekhandel. Na het afrekenen vindt de gebruikelijke dialoog plaats:
"Wilt u de kassabon?"
"Ja graag."

Met een heel ongebruikelijk vervolg...
"Ja, dat dacht ik al wel te zien."

Ik schiet in de lach.
"Nou, dat hebt u dan heel goed ingeschat. Ik wist niet dat je dát zelfs aan me kon zien!"

Wat me achterlaat met een wat onbehagelijk gevoel.
Was dat nou een soort compliment?
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »