Doorgaan naar hoofdcontent

Balen? Hoezo!

Vorige week werd cultureel Enschede getrakteerd op het Balenfestival. Vijf zonnige dagen stond de wederopbouwwijk Roombeek, van het Rijksmuseum tot aan de Tetemgebouwen, in het teken van Nieuw Optimisme

Exposities, presentaties, voorstellingen, optredens, workshops, een museumnacht, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er. Met als leukste hoogtepunt de Kotjes & Krotjes voor de lekkere trek.

Het intiemste hoogtepunt was voor mij de voorstelling Oma's RAT, door Annemarie Feltmann van Jeugdtheater Sonnevanck. Eén acteur, drie personages, een reis door de tijd langs de kunst van het Rijksmuseum en dat alles aan de hand van een prachtige, talige tekst, die met liefde en subtiele humor jong en oud in het hart raakt. Ja, dan ben ik dus verkocht. Ik ben dan ook blij dat ons 'huisgezelschap' Rood Verlangen sinds kort met Annemarie samenwerkt. Nu maar hopen dat ze volgend seizoen samen een voorstelling spelen binnen Toon je Taal!
Het mooiste hoogtepunt was het nieuwe museum TwentseWelle. We hebben er lang op moeten wachten, maar dan heb je ook wat. Via objecten, lichtspel, film en geluid, interactie en bijna-echt ervaringen wordt het menselijk avontuur verteld vanaf het moment dat hij, net na de laatste ijstijd, Twente betrad. Van de jacht via de industrie tot de innovatie van onze universiteit.

Die innovatie is al gelijk zichtbaar in de wijze waarop licht en interactieve media worden gebruikt. Her en der staan computer waarop je kunt lezen, zien en/of horen wat iets is, als je dat wilt weten. Beleven kan ook, bijvoorbeeld door zelf energie op te wekken om huishoudelijke apparaten aan de praat te krijgen. Helemaal gek word je van die telefoon en stofzuiger en radio en... Ook geweldig is de kleinste studio van Twente, waar je mag ver-tellen wat jij van Twente vindt. Jouw verhaal wordt toegevoegd aan de doorlopende videoband, dus je maakt ineens deel uit van de museumcollectie. Museum 2.0, zou ik zeggen.

Tot 1 september kun je nog een bijzondere expositie bezichtigen van quilts, die gemaakt zijn ter nagedachtenis van 9/11 en de vuurwerkramp.

Kortom, dit museum moet je gewoon over je heen laten komen, het ondergaan. Een aanwinst! En gelukkig ben ik niet de enige die dat vindt.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...