Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Hai Scribbles,
BeantwoordenVerwijderenJij weet de grappige en leuke plaatjes ook wel te vinden. Ik mag graag het internet afstruinen naar mooie afbeeldingen.Vooral afbeeldingen van Indianen vind ik erg mooi. Indianen hebben mij altijd al gefascineerd en ik vind het interessant om af en toe er wat over te lezen.
In de 23 dingen gaat wel veel tijd inzitten. Wie weet als ik de handigheid er in hebt dat het dan wat sneller gaat.
Indianen?
BeantwoordenVerwijderenDe eerste verrassing van de tweede groep bloggers is alweer binnen!
Oh ja, en ik plaats deze reactie dus niet op jóuw blog. Zo werkt dat nou eenmaal ;-)