Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding Last.fm


Zoals ik tijdens de cursus al schreef, is dit het enige ding dat echt niet wilde en waar ik ook niks mee had of kreeg. Het frustreert me dus best om te lezen dat er verschillende collega's zijn, die zich nu met hangen en wurgen door alle dingen proeteren en bij Last.fm ineens helemaal het licht zien. Geweldig! Altijd m'n eigen radio bij hand! Nooit geweten dat dit bestond! Wat een ontdekking! Nou ja... ben ik dan echt zo blond?

Ik heb het nog een keer geprobeerd, serieus. Even stoeien in het cursusaccount. Ik zal toch wel iets over het hoofd hebben gezien waardoor dat licht bij mij nog uit is. Maar nee hoor. Weinig treffers (rare smaak?), wel iets toegevoegd aan de library, wel getagged, maar geen hartjes. Ik zie ze echt niet. En dan? Afspelen? Volgens mij is de cd aanzetten veel handiger en dan heb ik betere geluidskwaliteit. Nee, ook nu haak ik af.

Toch jammer, want ik wil ook best over wat cd's posten op ons Bieblog en die moet ik dan toevoegen aan ons Biebaccount. Maar wat zie ik, daar zitten al heel veel cd's in en die zijn nog niet besproken. Of er is een redacteur die graag vooruit werkt of die zich niet aan het redactiestatuur houdt! Hoe dan ook, ik stort me wel op de films jongens. Of ik roep een keer zachtjes 'help'.

Foto

Reacties

  1. Ja, eh.. sorry hoor! Ik was als één van die enthousiaste last.fm gebruikers aan het luisteren en kwam er pas later achter dat ik nog ingelogd was als 'bieblog'... Daarom staat er dus nu een kleine (ahum) afspiegeling van mijn muzieksmaak op een ander account.. Dus als jij nou toch nog een keertje gaat luisteren én ingelogd bent als bieblog, dan wordt alles weer anders!
    Blond? Nee, hoor daar ligt het niet aan.. Heb ik al gezegd dat je haar goed zit? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, net nog, en bedankt.
    Ga je die luistergeschiedenis weer verwijderen dan? Of ga je nu verplicht over elke cd bloggen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...