Doorgaan naar hoofdcontent

Update ding My Discoveries

Dit ding ging over sociale bibliotheekcatalogi; catalogi waarbij de gebruiker meehelpt om hem te 'structureren'. Een soort social tagging dus. Hé, dat heb ik eerder gehoord. De jongste ontdekking is Worldcat, maar met onze eigen My Discoveries hebben we al een mooie start gemaakt.



Bibliotheek Hengelo heeft nu zo'n 80 accounts voor My Discoveries binnen haar catalogus. Ik gebruik het zelf nog alleen voor het bijhouden van een lijst met titels die ik op ons Bieblog ga bespreken. Handig! Andere gebruikers voegen ook daadwerkelijk nieuwe tags aan titels toe. Tot nu toe lijken dat vooral heel persoonlijke tags, zoals ik dat zelf ook doe met Mijn Delicious. Alleen ik hoef de logica te snappen en de gezochte site snel te vinden. Zo kom ik in onze catalogus ergens de tags boek en lezen! tegen. Briljant!

Nee, een verrijking voor de vindbaarheid is het op deze manier niet, maar daarvoor hebben we dan ook nog de trefwoorden die de vakspecialisten toekennen. Ook stimuleert dit niet echt het 'samen delen'. Toch kan het wel leuke resultaten opleveren. Als ik even niet meer weet wat ik moet lezen, dan klik ik toch gewoon op de tag lezen! voor de tips van een ander. Wie weet wat voor nieuwe liefdes dat nog oplevert.

Maar als steeds meer mensen steeds betere tags gaan toekennen, of wanneer je dit - met een specifieke gebruikersgroep, zoals het onderwijs bijvoorbeeld - goed gaat organiseren, dan kan het natuurlijk wel tot hele mooie resultaten leiden. Zoals wellicht een instrument waarmee de gebruiker heel snel, via de voor hem meest logische zoekwoorden, bij die informatie komt die hij nodig heeft. Ja, deze ontwikkeling kán niet anders dan mooie dingen gaan opleveren.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...