Doorgaan naar hoofdcontent

De klant is koningin

Oké, ik was een beetje boos. Dus ik heb, na de opluchtende blogpost, ook nog even via een korte mail mijn verontwaardiging kenbaar gemaakt. Niet verwachtend dat dat iets zou uithalen, was voor mij daarmee de zaak gesloten.

Maar Turnover neemt haar klanten heel serieus, zo blijkt uit het antwoord.


Allereerst willen wij u hartelijk bedanken voor uw vertrouwen in Turnover. Wij hebben uw brief in goede orde ontvangen, waarvoor ons dank. Wij begrijpen uw klacht en willen graag meer toelichting geven op de achtergrond van de situatie.

Door de economische recessie zijn wij genoodzaakt om binnen korte termijn een aantal minder presterende winkels te sluiten. Om u toch de gelegenheid te bieden de door u gespaarde punten in te wisselen hebben wij besloten dat dit nu mogelijk is in alle overgebleven Turnover winkels.

Wij hebben begrip voor uw standpunt en daarom willen we u persoonlijk de mogelijkheid bieden - bij wijze van uitzondering - om uw gespaarde punten ook in uw winkel in Enschede in te wisselen. Dit kan t/m 30 juni 2009.

Als u deze brief meeneemt en de voucher met daarop uw gespaarde punten, zal het winkelpersoneel u graag verder assisteren.

Met dank, was gegroet, Scribbles.

Ik maak me nu wel een beetje zorgen over de toekomst van 'mijn' winkel, dus ik moest er maar gauw weer eens wat geld naartoe brengen.

Geen kwaad woord over Turnover!

Foto

Reacties

  1. Tja, daar gaat je weekendje Antwerpen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zouden ze een vestiging hebben in Berlijn? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou...keurig hoor! Gaat het trouwens zo slecht met Turnover bij ons in de stad???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. nou ja, aan mij ligt dat in elk geval niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Begrijp dat ik dan een lijstje meekrijg?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. echt niet, ik ga m'n maten niet meegeven ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...