Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Ja, met Apple valt niet te spotten; zo'n firma laat natuurlijk niet tornen aan z'n image. Een iPhone blijft natuurlijk wel een fantastisch ehm..ding.
BeantwoordenVerwijderenen zo is het ;-)
BeantwoordenVerwijderenhij bevalt dus goed, begrijp ik?
ik wen stap-voor-stap!
Ja, is leuk speelgoed. Bellen doe ik er niet mee, maar overal internet is wel pretig. De camera is niet om naar huis te schrijven en de accu is maar zozo, maar voor de rest...
BeantwoordenVerwijderenKlinkt bekend! Alleen bel ik er wel mee en laat dat internet voor wat het is. Zo Traag.
BeantwoordenVerwijderenAstrid...dat stap voor stap wennen komt omdat jij GEEN apple hebt. Zou je wel een apple gehad hebben dan was je allang gewend...geloof me :-p
BeantwoordenVerwijderenHé, moet jij niet naar school ofzo ;-)
BeantwoordenVerwijderenWie weet word ik ooit nog eens een appeltje!