Doorgaan naar hoofdcontent

Klein gebaar, groot plezier


Kent u dat? Die momenten waarop er allemaal 'gedoe' om je heen en in je lijf misgaat, vastloopt, disfunctioneert. Waarop ineens alle energie uit je wordt gezogen en je even niet weet hoe je er die dag nog wat van kunt maken.

Ik merkte in de loop van deze week al dat ik op zo'n moment afstevende. Ik zal u mijn gedoe-lijstje besparen, maar vanmorgen viel alles op z'n plek en was het over en uit met de energie. Nou ben ik gelukkig al zo ervaren dat ik het herken als 'slechts' zo'n moment, dus ik begin moedig op mezelf in te praten met 'niet aan toegeven, draai het om'. Maar ja, als in die andere hersenhelft het lijstje wordt aangevuld met de trein die net wegrijdt, valt dat lang niet mee.

Wat helpt dan om even te vergeten? Juist, een grote bak cappuccino. Zet die fantastische meid van de kiosk een beker voor me neer met een stralende smiley van cacao. Kijk, zíj heeft het begrepen. Zo maak je je reizigers weer aan het lachen!

Met die energie is het nog niet helemaal top, maar ik denk wel met regelmaat terug aan dat koppie. En ja, dat helpt.

Reacties

  1. Leuk zo een klein gebaar. Chocola helpt ook (bij mij in elk geval) of een lekker stukje zelfgebakken taart, ik zal voor je een extra lekkere taart bakken volgende week zaterdag! Maar tot die tijd ben je vast weer helemaal de oude =)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Katti, ik ga m'n best doen (en vast op dieet!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @festina, henk en jouke: dank, ben alweer op weg naar de sportschool. Bewegen schijnt echt het beste te zijn tegen dipjes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...