Doorgaan naar hoofdcontent

Antwerp: 't stad is van iedereen

Het zit er alweer op. Drie en een halve dag zwerven door de straten van Antwerpen. Een smeltkroes van culturen en architecturen. Met de poëzie letterlijk op straat, een prachtige historische binnenstad en een fascinerende Joodse, Marokkaanse en Chinese wijk. En dat je werkelijk overal en altijd even snel of uitgebreid iets kunt eten en drinken, is voor ons snoepers soms net een verleiding teveel. Het hotel Bed, bad & brood is een aanrader: perfecte locatie, mooie kamers, fijne mensen en elke morgen een lekkere verrassing bij het ontbijt! Hoogtepunten: de chique van Kristien Hemmerechts' Zurenborg en de deurbel van meneer Moeyaert. Minpuntje: m'n vakantieprobleem is met een bezoek aan De Groene Waterman eigenlijk alleen maar groter geworden.

Awel, alles sal rech kom. En ondertussen mag u even meegenieten van een paar ferme fotokes.

Reacties

  1. Mooie foto's! Dat hotel lijkt me wel wat, bedankt voor het uitproberen ;-) We (huisgenoot en ik) zouden altijd nog 's naar Antwerpen gaan, dus... De joodse wijk ken ik wel vanuit de bus, daar was ik zeer van onder de indruk, net een boek van Potok maar dan echt. Dat er ook een Marokkaanse wijk was wist ik niet. Maar daar woon ik zelf in R'dam eigenlijk ook min of meer in, hoewel hij meer Turks/Marokkaans/Nederlands (+ nog 100 nationaliteiten) is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @schrijver: Gewoon lekker gaan. En neem dat 100% boekje mee voor de leukste wandelingen. Het lijkt me juist een mooie ervaring om te voelen hoe de culturele mix van Rotterdam anders (of juist niet anders) is dan die van Antwerpen. Goeie reis alvast!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...