Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
:~)).
BeantwoordenVerwijderenIk kom op dit blog via 'Mijns inziens' (en ik volg jullie bieblog). Ik zal je in m'n reader zetten, want ik zie hier mooie dingen voorbijkomen (een beetje te veel om allemaal retro te lezen)!
Ha Hendrika, wat leuk dat je blijft. Alles teruglezen gaat wat ver ja, dat zal ik je niet aandoen ;-) Rechts staan wel de meest geblogde thema's. Surf daar maar eens doorheen als je een beeld wilt krijgen wat hoe en waarover ik schrijf. Tot een volgende keer!
BeantwoordenVerwijderen