Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Geestig! Doet me denken aan dat filmpje van twee Zweedse monniken die het boek bestuderen als iets nieuws. Deze dus: http://www.youtube.com/watch?v=0Cd7Bsp3dDo
BeantwoordenVerwijderen@Natalie: Ja, die blijft ook altijd leuk. Er zijn natuurlijk meer van dat soort filmpjes, maar deze was nieuw voor me. En juist zo geinig omdat het van de moderne tijd uitgaat. Voor een zondagse glimlach!
BeantwoordenVerwijderenHij is leuk!
BeantwoordenVerwijderenHoewel ik zelf zelden boeken koop heb ik gisteravond wel een gesigneerd exemplaar van "Het paradijs" gekocht bij Bart. En de cd!
Heb jij nog te goed he?
Het was geweldig.
@sofie: Oh, je bent me voor! Ja, 3 november in Enschede, we hebben een date ;-) (dat wil zeggen, ik zit gewoon ergens in de zaal en ga daarna keurig in de rij voor een exemplaar!) Dat zijn nog heel veel nachtjes slapen...
BeantwoordenVerwijderen