Doorgaan naar hoofdcontent

Als mediteren niet werkt...


Begin deze maand meldde ik een (virtuele) rustperiode en hield een pleidooi voor meer zingeving en geluk. Deze week publiceerde ik op onze projectsite over de eerste ondertekeningen van Biebsearch junior en ervaringen van verschillende scholen. Half november ga ik (als alles goed gaat) melden dat de samenwerking met Boek1boek is gerealiseerd, dat de portal en catalogus online zijn, dat de eerste klassen hun zelfbestelde boeken in de klas afgeleverd hebben gekregen en dat 2500 leerlingen in het bezit zijn van een nieuwe bibliotheekpas. (Dan weet u dat vast.)

Maar eerst ga ik een weekje uitwaaien, traditiegetrouw in het zuiden van ons land. Of waarschijnlijk veel winkeltje-in-museumpje-uit, want het schijnt een herfstige week te worden. Geen punt. We logeren dit keer 'op stand' in Aqui-Maastricht, met dakterras voor mocht die zon toch doorbreken en op loopafstand van alles wat deze stad interessant maakt. Mocht u me zoeken, probeer Selexyz Dominicanen. Grote kans dat ik ergens tussen de kasten en kerkmuren te vinden ben!

Amen

Reacties

  1. Heel veel plezier daar in het Zuiden en groetjes van Sofietje.
    Zij wil ook graag op Biebsearch.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een prachtig vooruitzicht, daar niet van, maar ik denk wel meteen: waarom niet meteen 4 weken naar iets heel zonnigs en zoets, in het kader van het even losraken van alles?

    Of is dat gewoon niet jullie ding?

    Hoe dan ook veel plezier. Vrij zijn is sowieso heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Sofie: Dank, en ik zal kijken wat ik voor sofietje kan doen ;-)

    @Edwin: 4 weken... even geen tijd voor nu! Zonnig en zoet... inderdaad niet echt ons 'ding'. Losraken van alles... dat is volgens mij niet gebonden aan tijd en plaats, dat moet je echt helemaal zelf doen. En daar ga ik lekker m'n best voor doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het werd tijd voor jezelf ja!
    Veel vakantieplezier.

    groetjes, Jouke

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...