Doorgaan naar hoofdcontent

Vertrouwen


Het heeft een paar maanden geduurd, maar de klank is weer warm en helder. Enschede's trots Erik Put heeft me alles bijgeleerd over het verschil van met zilver, titanium of aluminium omwikkelde snaren. Over de beste lak en poetsbeweging. En over het millimeterwerk in de plaatsing en ronding van kam, stapel, zangbalk, toets en staartstuk. We hebben van alles geprobeerd en verschoven. Maar beter dan dit gaat ze niet worden.

Het is nu aan mij om m'n vingers weer soepel te maken, met de armen te strijken, de schouders te ontspannen en de adem te laten zakken. Het lijkt wel yoga. Dat gaat de toon alleen maar ten goede komen. Komt de muziek vanzelf wel weer.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »