Doorgaan naar hoofdcontent

Straatkrijger


Na een weekje stilte is het een logische stap om een week de drukte op te zoeken. In Berlijn bijvoorbeeld. Echt, ik ben nog nooit zo relaxed een stadvakantie ingerold. En dat kwam het hele reisgezelschap ten goede.

Berlijn blijft bijzonder. De verhalen en monumenten blijven verbazen. Maar zoals daar op dit moment afgebroken en opgebouwd wordt, zo heb ik het nog nooit gezien. Het leverde zeker wat omweggetjes en hindernisparcours op. Gelukkig was er één hoogtepunt van herkenning. Met een glimlach.

Dik twee jaar geleden blogde ik over een nieuwe trend: yoga op straat. Over een Londense kunstenaar die een Berlijnse yogadocent had geïnspireerd tot het maken van kleine poppetjes in yoga houdingen, om die in het straatleven achter te laten. En verhip. Op de laatste dag, tijdens een mooie wandeling door Prenzlauer Berg, zag ik ineens zo'n poppetje staan. Een echte Krijger. Krijg nou niks!

Die kunst heeft alle verbouwingen in elk geval goed doorstaan.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...