Doorgaan naar hoofdcontent

Knieval


Even een zaterdagse frisse neus halen in het bos. Voetbal gaat mee natuurlijk, want er moet wel gerend en gespeeld worden. Ik zet m'n beste beentje voor en trap een stoer balletje mee. Op zeker moment roept de jonge dame 'ho stop, ik moet even m'n veter strikken, de lus is te groot!'

In plaats van de bal neer te leggen en handschoenen uit te doen, komt ze op mij afgelopen. 'Astrid, jij moet het doen', klinkt het snotterend en de voet steekt al naar voren om de opdracht wat kracht bij te zetten.

'Oh, dus nu moet ík door de knieën!', probeer ik nog met enige superioriteit.
'Ja, jij zit toch op yoga?!'

Oké, zelfs je hobby's kunnen dus tegen je gebruikt worden. Het is wat.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »