Doorgaan naar hoofdcontent

Winkelkennis


Als je even met je ogen blinkt, zit er zo - floep - een nieuwe winkel in de stad. Genoeg te zien, ontdekken en kopen dus. Vandaag bezoek ik de Sissy Boy, die we sinds kort rijk zijn. Een grappige mix van kleding, voedsel, verzorgingsproducten en hebbedingetjes. Ja, dat hadden we nog nodig.

Ik sta uiteindelijk bij de kassa met een mooi soort boekschrift als kado voor een vriendin. De medewerkster achter de kassa is er  kennelijk net zo nieuw als ik. Ze pakt het schrift op, bekijkt het aandachtig, draait het eens om, bladert erdoor, trekt een soort verbaasd, fronsend gezicht en zegt bemoedigend: "Nou zeg! Wat leuk!"

Reacties

  1. Zou mooi zijn als we die verbazing - ook als we ergens langer werken - vast zouden kunnen houden :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, ja zo kun je het ook bekijken! Blijf je verwonderen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...