Doorgaan naar hoofdcontent

Voor meer licht in het leven


Omdat ik het laag overvliegende vliegtuiggebrom in m'n luchtcirculatiesysteem zat ben, laat ik eindelijk een monteur komen. "Je bent te vroeg", zeg ik blij, als hij een kwartier voor de tijd aanbelt. De toon is gezet als hij even zo vrolijk weer omdraait om weg te gaan.

Niet veel later hangt hij boven de motor, die inderdaad wel een opknappertje kan gebruiken. Om het allemaal wat beter te zien haalt hij een fel wit lampje uit één van z'n volle zakken en bindt het met een elastiek om z'n voorhoofd. Al glunderend, "want hier ben ik wel mee getrouwd!"

"Nou, daar zullen ze thuis blij mee zijn", glunder ik mee. "Ja zeker, maar daar heb ik deze voor", waarna hij even aan het knopje friemelt. Als hij zich naar me toe draait schijnt er een feestelijk rood licht tussen z'n pretogen. "Voor de kerstdagen!"

Het wordt een gezellig half uurtje.
En ja, het vliegtuig is veilig geland.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...