Doorgaan naar hoofdcontent

Tijdloos


Vakantietijd. Bijzondere tijd. Veel tijd samen en ook ieder z'n tijd voor zichzelf. Een tijd om een beetje buiten de tijd te leven. Toch ben ik aangenaam verrast als de jongste naast me komt zitten en met een stalen gezicht vraagt: "Zeg Astrid, mag ik morgen om vijf uur op staan en dan ontbijten met chips?"

Gelukkig is dit een typisch 'daarvoor moet je bij je vader zijn' gevalletje. Maar voordat ik haar doorstuur doe ik nog wel een poging tot een vrouwen-onder-elkaar gesprek. Want waarom zou je überhaupt om vijf uur op willen staan en ontbijten met chips?!

"Nou", zegt ze even serieus, "dan zit de vijf in de klok, borreltijd dus, en dan mag ik chips."
Je moet zó uitkijken met wat je zegt...
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »