Doorgaan naar hoofdcontent

Lijstendag

Just another day at the office. Veel klusjes op m'n actielijst. Er klopt iets niet met de financiën. Ik verzamel alle bestellijsten van de schoolcollecties en leg die naast de lijst met facturen. Op zoek naar de fouten. Ik maak de leerlinglijsten van alle instromers in orde voor m'n collega. Zij zorgt dat ze een mooie bibliotheekpas krijgen. Ik schuif in de lijst met opleidingen voor de Bibliotheek op school, want de groepen komen helaas niet vol. Samenvoegen en verplaatsen. Ik mail de definitieve deelnemerslijsten naar de docenten en het opleidingsbureau voor een verdere afhandeling. Ik kan het allemaal nog net overzien.

De mobiel verstoort m'n flow.
"Met Jeroen van Nogwat. De lijsten zijn klaar."

...

Eh... De - Lijsten - Zijn - Klaar.
Terwijl ik zijn mededeling langzaam uitspreek om mezelf wat tijd te geven, graaf ik diep. Lijsten. Welke lijsten. Nog meer lijsten. Jeroen wie. Had ik iets opgevraagd?

"Nou eh, u hebt twee foto's afgeleverd om opnieuw in te lijsten. Die zijn klaar."

Oh... die! Die fotolijsten. Die jongen. Van de Expo. Klaar. Natuurlijk.
Die verbinding komt van diep. Meer lijsten kan ik vandaag niet aan.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...