Doorgaan naar hoofdcontent

Snelle Jellie


In de trein. Achter me babbelen twee half wakkere scholieren. Zij klinkt jong, erg jong. Ze vertelt over het wedstrijdje van laatst, in 'die grote Passat van Jeroen'. Zij binnendoor, die ander over de snelweg. Kijken wie er eerder was. Dat was 'echt niet normaal man'. Jeroen zat haar flink op te jutten: Gas! Gas! Bij '140 waar je 50 mag' vond ze het wel genoeg. Harder ging ze echt niet. Als ze gepakt werd zou ze een dikke bekeuring krijgen. 'Die betaal ik wel' riep Jeroen. Ja, waarschijnlijk had ze haar rijbewijs zelfs moeten inleveren, echt wel. Maar ze won!

Terwijl ik de trein verlaat pochen ze nog wat lacherig over en weer. Ik ben allang blij dat er kennelijk geen doden zijn gevallen en vertrouw erop dat het Leven nog wat fijne leermomenten voor deze stoere dame in petto heeft.

Foto
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »