Doorgaan naar hoofdcontent

Beschermd


Zomaar twee momenten uit een ontspannen weekend met een 7- en 15-jarige om me heen.

's Avond op de bank. De oudste pakt na het verplichte leren haar jongste trost: een mini-tablet. De jongste kruipt nieuwsgierig dichter bij.
"Welk spel speel je?", vraagt ze enthousiast.
"Niks! Het idee is dat ik een scherm voor me heb."

's Ochtends in bad. Er moet geweekt en gewassen worden. Terwijl ik de haren van de jongste inzeep, zegt ze ineens met nadruk: "Ik heb al drie dagen niet achter een scherm gezeten!"
Ik probeer tijd te winnen. Scherm? Welk scherm? Kamerscherm? Waar dan? Wat moet zij sowieso achter een scherm? Ik krijg het beeld niet scherp.
"Eh, hoe bedoel je?", probeer ik dan toch maar voorzichtig.
"Nou, ik heb laatst drie dagen achter elkaar niet achter de iPad, computer of tv gezeten!"

Oh ja, beeldschermen...
Deze tijd vraagt echt om anders denken. Ik zal het vast wel leren.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Een reactie posten
Verder lezen »