Doorgaan naar hoofdcontent

Opgesloten


Het is al tien voor zes als ik kordaat de boekwinkel in stap. Het kan nog net. Ik weet precies wat ik wil en snel dus vlug de trap op. Maar dan... De verkoper denkt het zo te pakken, maar ja, als collega's zich met 'jouw' afdeling gaan bemoeien, wordt het soms toch nog even zoeken. Bij de kassa chitchatten we wat over de onzekere toekomst van een paar mooie Polare filialen. Het is wat, hè. Als ik weer bij de voordeur kom, kijkt de laatste verkoper verschrikt op. "Oh, er was nog iemand boven? Ik had u niet gezien."

En daar voltrekken zich de mooiste en langste seconden van de tot dan toe hectische dag.
Ik ben de enige klant.
In een volgepakte boekwinkel.
En ik kan er niet uit.

Doe maar rustig hoor, meneer.


Boekenmonster


Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...