Doorgaan naar hoofdcontent

Een muur van melk

Scribbles heeft een elektrische melkopschuimer gekocht.
Hij doet het!



Reacties

  1. Astrid, die ziet er echt fan-tas-tisch uit, je kan er zo de markt op. Ik weet wat ik de volgende keer bij jou ga drinken =)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Katrin: Ik ben de komende tijd wel thuis. Wanneer kan ik je verwachten?!

    @Jan: Inderdaad ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ga je hiermee soja melk opschuimen?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Valt nog best mee met die muur ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @stella: Sojamelk, dat ga ik dit weekend maar eens proberen. Heb ook gedacht aan geitenmelk, maar jee, wat is dat vet!

    @eazy: Met nog geen moker krijg je dit muurtje omver ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo, dat ziet er nog beter uit dan het 'elektrische staafje' dat wij bij het kerstpakket kregen (en dat het wonder boven wonder nog doet)!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mmmm! Lekker met zo'n Italiaans bitterkoekje.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @festina: Dat staafje deed het bij mij ook prima, maar het vreet batterijen zonder ze ook echt leeg te maken. Het werd tijd voor het betere werk!

    @sofie: Bitterkoekjes zijn niet my cup of tea, maar met chocola laat het zich ook prima smaken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Laat onze Lucas maar niet zien dat melk er zooo lekker kan uitzien!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Tom: zal ik de opschuimer meenemen zondag? Krijgt Lucas een lekker bakkie helemaal voor zich alleen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...