Doorgaan naar hoofdcontent

Oost west, thuis leest 't best

Reacties

  1. Dat heb ik nou met Multatuli van Max Havelaar.Jaar in jaar uit mee op vakantie en ik kom iedere keer niet verder dan de eerste 15 bladzijden. Die kan ik overigens aardig dromen. "Ik ben makelaar in koffi, en woon op de Lauriergracht no 37", etc.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei Tom, dan doe je toch iets niet goed. Als je nou de volgende keer gewoon eens bij blz. 16 begint, misschien schiet dat iets meer op ;-) Of leg je er bij neer dat het tussen jou en Max niks meer gaat worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Tom,
    Doorlezen, het is een prachtig boek. D.w.z. dat vond ik dik 40 jaar geleden...
    'Het is guur en het is vier uur', komt dat al voor in in die eerste 15 bladzijden?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Astrid,

    Heb het boek de eenzaamheid van de priemgetallen maar gekocht en heb gisteren op het werk de eerste vier hoofdstukken gelezen. Fascinerende 4 hoofdstukken. Laat je weten hoe ik de de rest van de hoofdstukken heb gevonden. Dank nog voor de site met tips. Ga er meteen mee aan de slag.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou ja, Multatuli, Hildebrand, Nescio, las ik op mijn twintigste. Nu ben ik al lang aan Jeroen Brouwers, Reve en W.F. Hermans toe. Lezen moet leuk blijven, geen plicht...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @nimeus: En dat is precies waar ik me namens de bibliotheken van Nederland voor inzet, leuklezen! Dank voor je reactie.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...